Veldweg 2 te Overlangel
Vanmorgen om 8.15 zijn de jongens weer vol goede moed vertrokken richting Bac waar we hen hopen te ontmoeten voor de koffie stop.
Daarna gaan we een camping zoeken.
Het weer is prachtig maar een beetje aan de warme kant.
Groetjes van het fietsende Roemenië team.
Hè hè. Eindelijk een een internet locatie gevonden.
De jongens zijn vandaag voor de eerste keer pas om negen uur vertrokken richting Melk.
Gisteren was het een dag vol verrassingen niet wat fietsen betreft maar van het elkaar ontmoeten. De afspraak was om ’s middags elkaar te treffen in Mouthouzen.
Onze jongens waren in een ander klein plaatsje ergens in de buurt, maat dat plaatsje konden wij niet vinden.
Na elkaar gebeld te hebben, waar we waren is het toch gelukt elkaar te ontmoeten.
Chris en Gerrit zijn doorgefietst naar een camping 60 km verderop en 10 km voor Melk.
Wij zijn richting Melk gereden met de camper en Nico, maar helaas de camping was opgeheven. Gebeld om door te geven dat de camping er niet meer was en daar was het misverstand.
Gerrit en Chris hadden al 35 km gefietst van de 60 en ze dachten dat er nog 30 km bij zouden komen. Dus 90 km in plaats van 60.
Vóór de middag hadden zij al 120 km gefietst.
Er werd besloten dat wij met de camper terug zouden gaan naar Grein, waar een camping was waar zij toevallig waren.
Wij, dat wil zeggen, Henk, Ria en Jeanne, zijn om 11 uur vertrokken uit Grein.
Ons internetten gister is mislukt.
Gerrit Nico en Chris zijn dan al in Melk. Ze hebben zojuist gebeld . Ze gaan het klooster vast bekijken en wachten tot dat wij komen.
Dat zal nog wel een klein uurtje duren.
Allemachtig wat een klooster. Na gezamenlijk koffie met een apfelstrüdel te hebben genuttigd zijn we allemaal vertrokken richting Wenen.
We zijn nu in Klosterneuburg op een mooie maar erg dure camping.
De jongens kwamen rond half 7 aan met mooie verhalen, ze waren wel bekaf. Ze hadden een berg gehad van 18% waar ze toch maar een stukje van gelopen hadden omdat het te steil was om te fietsen.
Chris is een man die alles ziet , zo zag hij vijf hazen terwijl de andere er maar één zagen.
Ook zag hij als eerste ergens een bordeel, de andere zagen niks, tot dat Chris riep: “hé een bordeel hier?”
Na gegeten en opgeruimd te hebben zijn we voor de eerste keer een terrasje wezen pikken.
Vanmorgen in de stralende zon zijn we wakker geworden, en zijn ze om 08.30 vertrokken op weg naar Passau.
Waar ze zojuist 17.30uur zijn gearriveerd weer met een stralend gezicht en hebben ze een tocht gehad van 183km.
Tot hier ons eerste reisverslag, als het lukt over een paar dagen het volgende.
Sorry dat het zo lang duurde, maar we konden nergens op internet.
Groetjes van het fietsende Roemenië team.
Vanmorgen in alle vroegte was Chris als eerste uit bed, zo graag ging hij mee fietsen.
Na enig overleg is er besloten dat hij direct mee ging, dit zal hem goed doen dachten wij, en zo was het ook.
Ze hadden vandaag wel erg veel pech onderweg, eerst was de ketting van Nico zijn fiets, en meteen daarna had hij een lekke band, daarna tot nog twee keer toe de ketting eraf.
Ook bij Chris was de ketting eraf gelopen.
Ze hadden een geweldige rit door een heuvelachtig gebied.
Toen ze terugkwamen van een geweldige rit van 173km, kwamen ze alle drie lachend aan op de camping in Hartmille, maar wel met smeer aan hun handen.
Na een jaar voorbereiding, vele vergaderingen, veel trainen en nog enkele tegenslagen etcetera zijn de fietsers zondagmiddag 15 augustus rond 16:00 uur eindelijk vertrokken.
48 uur voor vertrek vrijdag middag 13 augustus kwam Chris van de Linden ons onverwachts vertellen niet mee te fietsen. Chris durft uiteindelijk de zware fietstocht toch niet aan.
Al ons werk zou voor niets zijn geweest als Gerrit ( 68 jaar ) niet had gezegd dan ga ik alleen. Ons stond niets anders te doen dan binnen 24 uur een andere renner te zoeken zodat Gerrit niet alleen die barre tocht zou moeten fietsen.
Dit was eigenlijk een onmogelijke taak, de renners die wij hier over benaderde waren heel enthousiast maar konden onmogelijk zonder voorbereiding drie weken van huis.
Uiteindelijk hebben we toch een paar renners gevonden die de eerste week mee fietsen, zij fietsen mee tot Wenen in Oostenrijk.
De nieuwe renners zijn Nico Boeijen geboren in Schaijk en nu wonend in Odiliapeel 62 jaar oud, de tweede renner is Rinus Rankenberg uit Odiliapeel en is 60 jaar oud.
Nico en Rinus zijn twee goede fiets maten van Gerrit die in het verleden al vele kilometers gefietst hebben